De binnenkant van mijn huis scannen was één ding. Omgaan met omgevingsvariabelen buiten het huis was echter iets heel anders.
Iedereen met ervaring met 3D-laserscannen weet dat een gecontroleerde statische omgeving - bijvoorbeeld je huis nadat je je geliefden een paar uur het huis uit hebt gejaagd - de gemakkelijkste en meest ontspannen manier is om een dataset vast te leggen. Scannen in deze omstandigheden is de "gemakkelijke modus". Het leven zelf werkt normaal gesproken echter niet in deze modus.
De wereld buiten is vol mensen, bouwplaatsen met zwaar materieel dat in en uit rijdt, openbare parken met nieuwsgierige honden en nog nieuwsgieriger vreemde wezens. Om nog maar te zwijgen van het weer, nieuwsgierige bewakers, fietsen, auto's en te grote knaagdieren met verdachte bedoelingen.
Op een dag, toen ik een plaatselijke bezienswaardigheid aan het verkennen was, werd ik onderbroken door een muziekkorps. Het klinkt zo onwerkelijk, maar hier in New Orleans gebeurt zoiets vaker dan je denkt.
Ik heb vooral geleerd dat het scannen van een ongecontroleerde omgeving betekent dat je flexibel moet zijn en een plan moet hebben.
Plan het scannen
Vergeleken met terrestrische scanners is de BLK360 G1 een kleine snelle scanner. Het duurt slechts ongeveer zes minuten om een HDR-beeld met hoge dichtheid te maken. Maar buiten een gecontroleerde omgeving kunnen die zes minuten plotseling een eeuwigheid worden.
Nadat ik verschillende scans buiten de beschermde omgeving van mijn huis had gemaakt, besefte ik dat het er bij scannen in de echte wereld vooral om gaat met hoeveel variabelen je te maken hebt.
De eerste scan van mijn huis heeft me veel geleerd over hoe belangrijk het is en hoeveel minder hoofdpijn het geeft om er vanaf het begin voor te zorgen dat alle deuren open zijn en niets plotseling beweegt in het scangebied, en om meer tijd uit te trekken voor het verwisselen van batterijen, het opnieuw scannen van instellingen die niet optimaal waren, enz. Het verlaten van een sterk gecontroleerde omgeving maakt dergelijke overwegingen nog belangrijker en benadrukt het belang van het verkennen van de locatie en het volledig plannen van een scan voordat met de apparatuur wordt vertrokken.
Voor iemand die vertrouwd is met scannen zijn dit geen diepgaande inzichten, maar ik moest ze eerst verwerven. Ik wilde bijvoorbeeld verschillende openbare monumenten scannen. Daarbij moest ik bedenken op welk uur van de dag deze gebieden het minst druk zouden zijn. Bij het scannen van een gebouw in Italiaanse stijl in het centrum van New Orleans werkte dit vrij goed omdat een kleine groep mensen het gebouw verliet kort nadat ik aankwam, zodat ik de vrije hand had in het gebied. In een ander geval echter, toen ik scans wilde maken in Armstrong Park, was de dag al in volle gang en was er veel te veel te doen om zuivere scans te maken. Daarom moest ik mijn plannen wijzigen en een andere dag terugkomen.
Het verkennen van de openbare ruimte vóór het eigenlijke scannen was vooral nuttig omdat het me een ruw idee gaf van de opnamen die ik nodig had, voordat ik ze maakte. Ik bespaarde kostbare tijd in de zeldzame uren dat er weinig verkeer was en het weer goed was. Zoals mijn collega Andy Fontana uitlegt, kan het gebruik van Google Maps om vanaf kantoor een potentiële opnamelocatie te beoordelen net zo effectief zijn als erheen rijden.
De best geplande scans
Er is een oud gezegde dat zegt dat de beste plannen vaak mislukken en dat kan zeker gebeuren bij het scannen op locatie.
Een complete drumline (muzikaal ensemble van drummers) met een dansgroep die tijdens de montage niet gemakkelijk uit de scan kan worden verwijderd, is een extreem voorbeeld. In andere scenario's heb ik echter geleerd minder kieskeurig te zijn. Wachten op perfecte scanomstandigheden is meestal niet realistisch, hoe goed alles ook gepland is. Het goede nieuws is echter dat bijna alles in de nabewerking kan worden gecorrigeerd. Dit vereist niet alleen meerdere belichtingen van vergelijkbare scangebieden, maar ook het gebruik van de effectieve tools van Leica Cyclone REGISTER 360 PLUS om foutieve objecten - inclusief vervelende voorbijgangers - uit de uiteindelijke scans te verwijderen. Het toepassen van deze methode verbreedde mijn visie op wat mogelijk was buiten de omgevingen die ik kon controleren en hielp me om dit avontuur van 'reality capture' beter onder de knie te krijgen.
En als er tijdens het scannen buiten iets onverwachts gebeurt, moet je soms gewoon stoppen en naar de muziek luisteren.
Mis het derde deel van deze serie niet. Heb je deel 1 nog niet gelezen, klik dan hier.
Disclaimer: Dit artikel bevat de Leica BLK360 G1. Verken de uitgebreide mogelijkheden van het nieuwste BLK360-model hier.
